Embatant en plezant
Het moet niet gekker worden. Vandaag was ik in Antwerpen bij een conferentie van Sant’Egidio, en weet een van onze Vlaamse vrienden te vertellen dat hij had gelezen dat in een opiniepeiling van De Hond (bekend om zijn heldere inzichten de partij van Geert Wilders de grootste zou worden, nog voor CDA en PvdA. Mijn vlaamse vrind was beter op de hoogte dan ik (ach, ze wisten ook van Aboutaleb in Rotterdam, dat is daar ook nieuws… maar dat wist ik dan weer wel.
Goed, Wilders 1e in de polls. Bij mijn weten is dat de eerste keer dat ze de grootste zouden worden. 27 zetels! Ik werd bevangen door plaatsvervangende schaamte… en wij nog zo afgeven op die xenofobe Belgen destijds toen Filip de Winter 20 procent van de Antwerpse stemmen kreeg. Maar Nederland is ook hier de Belgen de baas. We zijn collectief op drift, al jaren. En wie had gedacht dat Wilders een soort nieuwe Pim Fortuyn zou worden. Nu ja, het haar zit anders… en Fortuyn had tenminste nog een visie op de problemen in dit land. Natuurlijk, het zijn maar peilingen, maar het zegt wel iets. En zelfs veel hoogopgeleiden zouden op hem stemmen. Nu ben ik hoogopgeleid, maar ik ga nu toch ernstig vrezen voor de kwaliteit van het hoger onderwijs in Nederland. Wat zou Wilders hierover voor beleid hebben? Geen hoofddoekjes op de universiteit, of wegsaneren islamstudies? Of erger, een taaltoets voor allochtonen? Ik vrees dat het bij dit soort banale maatregelen zou blijven. Wat is trouwens zijn visie op de economische crisis? Nooit iets van vernomen. En daaraan zouden we ons land toevertrouwen, want laten we wel wezen als er nu verkiezeingen zouden zijn zou hij gewoon in de regering kunnen komen… ware het niet dat slechts weinigen nog rijp zijn om met hem te regeren. Maar als ze dat zouden uiten zou Wilders nog meer stemmen halen. Want wij geloven de mainstream partijen niet meer. Die zijn tegen de vrije meningsuiting, en Wilders is immers een martelaar van het vrije woord … martelaar? werd die term niet oorspronkelijk in één zin gebruikt met …islam? Tsja, dit fenomeen (want eerlijk is eerlijk dat is het), staat weer bol van de dubbele standaarden en twee maten. Daarmee kom je tegenwoordig een heel eind. Je hoeft niet hoogopgeleid te zijn om dat door te prikken. Maar ok, genoeg hierover, hoe meer aandacht hoe beter voor hem is. We zullen zien.
Waar waren we ook weer? Antwerpen. Sant’Egidio’s voorzitter was er te gast, dus ik wou zijn ‘talk’ niet missen. Inspirerende persoon. Italiaan. En nam tijd voor iedereen. Ondanks dat hij een organisatie leidt met 80.000 vrijwilligers overal ter wereld. Not bad. In Antwerpen is er enorme reeks van activiteiten op gebied van daklozenopvang, bejaardenzorg, onderwijs in probleemwijken (die heb je genoeg daar!) en sociale diensten. Zaken die in deze crisistijd nog meer aan de oppervlakte komen. MEnsen die het al moeilijk hadden, of werk zoeken krijgen het nog moeilijker. Sant´Egidio Antwerpen is gevestigd aan de Kammenstraat, een van de meest hippe modestraten van de stad. Grappig contrast. Ik had de middag vrij om nog even de stad te verkennen. Het Rubenshuis was mijn keus, naast het rondzwerven in de kleine straatjes, langs imposante gebouwen en chique winkelstraten. Om het op zijn antwerps te zeggen: toch zeker nie embatante zaak, wel! Toffe gasten doar heur, heel plezant.