Koude douche
Na het feesten komt de dag erna de kater, ofwel de koude douche. Nu was het inderdaad waterkoud vandaag, maar dat bedoel ik niet. De koude douche is de rommel van het vuurwerk dat nog steeds voor 77 miljoen euro de lucht in is geknald, en vooral de narigheid die het veroorzaakt. 20 oogslachtoffers in Rotterdam, diverse incidenten van politie en hulpverleners die bestookt worden, en natuurlijk het vreselijke ongeluk in Arnhem waar een vader en zoon stikten in een stilgevallen lift. Alles veroorzaakt door een vuurpijl of zoiets. Dus na de jaarlijkse Zwarte Piet discussie rond Sinterklaas, de strijd of je nog wel prettige Kerst mag wensen (in plaats van het meer politiek-correcte ‘fijne feestdagen’) komt ook zoals altijd nu weer de roep om een algeheel vuurwerkverbod. Weer een traditie die ze ons willen afpakken, hoor je dan ook al snel… Al is er hier weinig traditie aan, zo lang doen we dit nu ook weer niet. In mijn tienerjaren, toen ik altijd naar mijn tante nabij Den Bosch ging, waar we aan de Maasdijk (op het plaatselijke kerkhofje notabene!) ons simpele pakketje met astronauten en romeinse kaarsen van rond tien gulden afstaken, was het vuurwerk niet zo een groot ding volgens mij. Al ging er toen ook al voor miljoenen de lucht in, het was slechts 15 miljoen, 5x zo weinig als nu… Het bedrag en de keus zijn met het stijgen van de welvaart opgestuwd en steeds groter geworden. Vraag schept immers aanbod. En internethandel deed de rest. Maar goed, uiteindelijk komt het er toch wel van. Want ook de klimaatdiscussie komt in het spel: het is namelijk vervuilend, ook al is het maar éen nachtje. Maar ik kan niet ontkennen, dat ik wel geniet van de gillen en knallen, zelfs in Uithoorn waar ik was bij vrienden, was het soms spectaculair wat buren zomaar ons voorschotelden, ondanks de mist. Dus ja, ik snap de behoefte die velen hebben vuurwerk af te steken. De spanning, het aansteken en wegrennen, daarna genieten. Het heeft wel wat.. en met name boys will be boys. Daarbij is het ook gewoon mooi, al kost dat steeds meer. Wordt vervolgd.
Los daarvan is er inmiddels ook een nieuw jaar begonnen. Kan ik me voornemen om meer op dit blog te gaan schrijven? Ik wil wel maar laten we het bij een voornemen houden. We maken immers geen ‘goede beloftes’, zo slim en vrijblijvend zijn die voornemens dus ook wel weer. Ik ga in ieder geval het nieuws weer volgen. Brexitmoe zijn we, maar niet nieuwsmoe. De uitwerking van de stikstof en andere milieuproblemen… nog meer cyberattacks… EU die steeds meer alleen komt te staan, zeker als Trump wordt herkozen (en he will be!). Natuurrampen door klimaatverandering… En naast alle verdere ellende die ongetwijfeld over ons door de nieuwsmedia wordt uitgestort, wachten ons hopelijk ook veel mooie momenten, waarbij ik bijzonder uitkijk naar een mooie Oranje (sport)zomer. De EK lukt hopelijk met de kaartjes, Tokio sla ik over dit jaar (na Rio in 2016 en in 2008 Peking); kan ik de Spelen eindelijk eens goed gaan volgen, wat ter plekke vaak maar nauwelijks lukt. Even rekening mee houden met de vakantieplanning, want daar heb ik ook wel wat plannen. De bergen in met NKBV, Namibie of Spanje, Italie of Canarische eilanden… wat een luxe problemen heb ik toch. Maar vlieg- en allerlei andere schaamte maakt dat ik me niet zomaar aan het vliegtuig gewonnen geef. Thuisblijven is een stuk schoner. Dus geen schaamte over vandaag. Lekker cocooning doorgebracht, verder even wat drinken in Café van Leeuwen met een vriend, en dat na een mooi begin van het jaar door het bijwonen van de mis waar we God om zegen vragen over het nieuwe jaar, in het licht van moeder Maria. Zo was het een goed en relaxt begin van het nieuwe jaar. Een gezond, succesvol en schoon 2020 gewenst!