Nu we er toch zijn

lijkt wel een tropisch strand!

Het was me het weekendje wel. Gisteren het Festival Mundial, onder een bewolkte hemel (tip van de dag: Dengue Fever). Vandaag een wandeltocht Castricum – strand v.v. Over paadjes en laantjes dan he. Niet langs de autoweg. Dat is maar saai. Het weer was beduidend beter dan verwacht. Wat een wolkenluchten! Dat was al winst. Zo kon het gebeuren dat deze en gene rode wangetjes kregen van de zon. Wat wil je als je meer dan 6 uur loopt. Mede omdat het rode routeboekje niet hielp zoals gehoopt, want de ene afslag of andere paal stond niet altijd goed aangegeven, wat verhitte discussies opleverde of een ongewenste omweg. Maar we komen er wel! Uiteindelijk. Gelukkig ook, we hoefden niet 112 te bellen. We kwamen aan bij het Verbrande Vlak, een mooi en stil duingebied nabij Heemskerk, zo genoemd vanwege de boomloze duinen. Mensen, het was de tocht waard. Gewoon mooi. En de zee lonkte. Een geweldige dag was het trouwens voor een zeiltocht of (kite)surfen. Wat een wind. En wat gaaf om die gasten te zien. Wij hielden het bij een fikse strandwandeling. De jassen moesten weer aan. Helaas vonden we de juiste maar verscholen afslag niet, Hazeslag of zoiets, en moesten we het doen met de hoofdroute naar Castricum strand. Het voordeel was wel dat we zo van Friet van Piet konden genieten. En ach, we moesten toch snel terug naar Castricum, het werd immers al laat. Een fijne dag. Zoals je ziet aan de fotos.

O ja, de twee vorige berichtjes zijn de toekomst: fotos en tekst werden namelijk ter plekke live vanaf lokatie met het mobieltje verstuurd, en direct gepost. Voor wie had gewild, kon de tocht live worden gevolgd. Als je tenminste urenlang achter je pc op nieuws had willen wachten (wat tamelijk treurig zou zijn geweest, maar goed gaat om het idee).

het was mooi weer