Feestje!

Na ruim een jaar ons te hebben ingehouden, is het vanavond weer eens zo’n moment van nationale trots. Het feestje dat Songfestival heet. Zowaar een publiek van drieduizend man met vlaggetjes op de tribune in Ahoy en 26 optredende artiesten, met de ‘douze points’ op het eind en waarschijnlijk een ongekende ontlading voor de winnaar. Hoewel, wat is gewoon, want er zijn strenge test en quarantaineregels voor met name de buitenlandse bezoekers. Maar goed, het is een mooie, goede stap. En Nederland zet een geweldige show neer. Next level en moeilijk te overtreffen lijkt me.

En wat waren we er met zijn allen aan toe hé. Feestje! Ach ik overdrijf. Hele volksstammen hebben niks met een overdaad aan wansmaak. Maar het blijft een mijlpaal dat het weer kán, ook al heb je er niks mee. Laten we hopen dat de dalende lijn zich voortzet nu; ik bedoel in de besmettingen (niet in de Songfestival liedjes). En ook al is niet alles even goed, het blijft de muziek de landen verbindt. Als éen taal. Dat treft, één dag voor Pinksteren, het feest van Heilige Geest, die de leerlingen in alle talen doet spreken, het geloof opent naar alle volkeren. Wie had dat gedacht, Pinksteren meets Songefestival.
Nu even over nóg een ander groot evenement dat ook verbindt. Mijn eigen geluksmoment kán daarbij nog komen. Het EK Voetbal! Namelijk als ik binnenkort ingeloot wordt voor de poulewedstrijd van Nederland, tegen Oekraïne. Dan spring ik een gat in de lucht nadat het vorig jaar moest worden afgelast. Dat zou wat zijn. Een ‘vol’ stadion en die sfeer. Na al die tijd. Want zo voelt het, alsof er een oorlog was en nu de vrede getekend is, we weer opgelucht naar buiten mogen. Maar schijn bedriegt. Er liggen bedreigingen op de loer. Daarom zou het weer een hele stap zijn als we weer op reis kunnen, in Europa althans. Beetje mooi weer zou helpen. Niet de koude golf en regen van afgelopen lentedagen. Met een vaccinatiepaspoort op zak, denk ik. De toerist verovert Europa opnieuw…over oorlog gesproken, dit is niks vergeleken met de intense 11 dagen in de Palestijnse gebieden, Gaza dan met name. Daar regende het weer raketten, iets erger dan de regen bij ons. Collega’s in Gaza, dan komt het aardig dichtbij. Al sta ik er neutraal in. Het zou wel pikant zijn als Israël het songfestival had gewonnen. Nu claimt Hamas de overwinning in hun oorlog, dan zou dat wel weer wat evenwicht betekenen… oh dat is een foute grap. Ja, doe maar alsof ik het niet heb gezegd. Zonder gekheid, nu komen hopelijk de hulpgelden op gang voor Gaza. Het is zo zinloos, dit conflict. Zoveel slachtoffers en schade. Opbouwen maar dan komt er weer een volgende oorlog over een paar jaar. Wanneer duren politici van beide kanten écht hun nek uit te steken. Alleen maar voor hun eigen extreme facties pleiten leidt alleen maar tot ellende, zo zien we weer. Maar juist de extreme reacties en raketten schieten leidt juist tot verharding van de posities en meer aanhang voor die extreme reacties. Dat is de tragiek van het lot van deze volken, die uiteindelijk tot elkaar veroordeeld zijn. Moge het verstand en nuchterheid, en vooral rechtvaardigheid ooit zegevieren. Een liedjesfestival zou daar niet zo’n gek idee zijn…muziek is magisch. Iets met habibi en shalom bijvoorbeeld…