Prikpas

Vandaag is het een historische dag. De 1,5 meter maatregel hoeft niet meer. Want… de coronapas. Voor de éen een gruwel, voor de meeste anderen het ticket tot de vrijheid. Door het kabinet is hier dan ook vol op ingezet om weer naar het normale leven terug te keren. Daarbij niet echt oog hebbend voor dat het natuurlijk niet normaal is dat je bij binnenkomst in café of theater of stadion een coronapas moet laten zien.

En dat het personeel je dan kan weigeren als je die niet hebt. Dat zal wel heel wat ruzies en woorden geven. Vandaag zat ik bij de Balie en de bardame zei dat het wel ging, maar dat ze boze telefoontjes hadden gehad: “Doet u mee aan die pas? Ja? Dan komt ik niet!”. Nou ja misschien waren ze er sowiso niet ingekomen dan. Of een geprikt iemand die solidair is met de ongevaccineerden. Heel nobel. Ik ben ook kritisch. Hoewel ik totaal geen begrip heb voor diegenen die dat standpunt op belachelijke wijze uitdragen door een Jodenster te dragen. Dan ben je of cynisch of totaal blind voor historie. Maar goed, dat is een minderheid die overdreven veel aandacht krijgt. Daarom ook zo dom. Want ook ongevaccineerden hebben recht op hun mening en om zich niet te laten inenten. Maar hoe rot deze maatregel ook is, helaas is er niet zoveel alternatief vrees ik. Dat maakt het narratief van deze tegenstanders hoewel soms hout snijdend, ook tamelijk zwak. Want wat willen ze dan? Alles zomaar opengooien, terwijl de Deltavariant rondwaart? Je komt er niet uit met ze. Dus de polarisatie blijft. Hopelijk is het een zeer tijdelijke maatregel. In het buitenland zijn ze trouwens veel strenger, al lang. In de Duitse verkiezingen van morgen is het een van de hoofdthema’s. Dus we mogen ook weer niet zoveel klagen. In ieder geval lekker dat de rest wel weer meer mag. De eerste terugblikken op het coronatijdperk komen al. Alsof het achter ons ligt. Dat we ons zoveel beter hebben leren kennen. Dat onze rol scherper werd, als alleenstaande werden we nog meer bewust of zelfs eenzaam. Als vader of moeder konden we niet meer ontkomen aan onze zorgende taken, nu het hele gezin thuis moest blijven. En alles daartussen. Interessante fenomenen. En zo heeft deze crisis toch ook mooie dingen tot gevolg gehad. Mensen die noodgedwongen een ander bedrijf begonnen. Of vrijwilligerswerk begonnen, en hopelijk nu nog doen. En minder vliegen… al lijkt dat rap weer te worden ingehaald. Zo lijkt het toch wel weer sterk op het oude normaal. Benieuwd wanneer het weer abnormaal wordt. Al is dat niet te hopen, moet niet denken aan nieuwe lockdowns.