Kakofonie

Na 2022, het jaar van die ene oorlog aan onze oostgrens, wordt 2023 die van die andere oorlog, iets verder maar toch angstig dichtbij, die van Israël tegen Hamas. En zoals toen, is ook nu de kakofonie oorverdovend. Al die meningen, met dit keer een nog emotionelere toon. Of vóor, of tegen, zwart of wit, grijstinten lijken niet te bestaan. Al 75 jaar, maar dit keer in het kwadraat. 7 oktober is het nieuwe 9/11, voor Israël, 2 dagen voor mijn verjaardag, dus dat zal ik ook nooit vergeten, waar was je toen het gebeurde (in Alicante airport), dat soort dingen. Toen al had ik door dat dit heel erg en historisch was, en vreesde ik de reactie van de Joden. En ja, die kwam. We staan al op 8500 doden, waaronder 3000 kinderen. Onbevattelijk. En dat alles omdat men elkaar daar al 75 jaar niet als mensen ziet. Die dehumanisering leidt tot grof geweld, al is dat van Hamas veel frontaler, want echt op inviduen gericht die vaak standrechtelijk werden geëxecuteerd, terwijl de militairen redelijk anonieme bombardementen uitvoeren, veel massaler leidend tot doden maar voor hen en het Joodse volk veel minder zichtbaar. En dus wordt dat gezien als rechtmatige vergelding, met nauwelijks gevoel ervoor dat er ook velen onschuldig waren, net als Hamas louter onschuldigen trof. De tragiek van de cynische machthebbers. Je zal er maar onder moeten leven. En toch… ieder land krijgt de leiders die het verdient. De schurken van Hamas, maar ook die oorlogszuchtige Netanyahu en zijn rechtse kliek. Zowel de vorige als deze rechtse Likud-regering, is gekozen door de meerderheid in Israël, zo werkt dat in een democratie. En dan krijgt je dit, totaal onverzoenlijke standpunten, oog om oog, wat uiteindelijk tot nul veiligheid leidt, met een nog heillozere oorlog als deze tot gevolg.

Pfoeh…dan zijn we hier gezegend met milde politici, een en al redelijkheid, met beleefde omgangsvormen, vergeleken met de keiharde mentaliteit in het Midden Oosten. Maar wat daar gebeurt, zal ook hier invloed hebben. Met geweld, zoals die leraar in Frankrijk die werd doodgestoken, of de twee Zweden in Brussel…Baudet die met een paraplu wordt geslagen… o nee, dat was een Oekraïner. Maar er is ook hier effect, en wel op 22 november in het stemhokje. Boeren? Stikstof? Nee, dat is een non-issue. Veiligheid, bestaanszekerheid, daar gaat het om. Het vertrouwen in leiderschap. Dus toch weer de VVD als meer gevestigde partij? PVV als hard rechts alternatief? CDA de verrassing? Spannend wordt het in ieder geval. Moge het wel beschaafd blijven, dat men elkaar mag laten uitpraten en gaat voor de inhoud, met vooruit, een beetje emotie. Maar laten ze alsjeblieft verre blijven van de kakofonie zoals nu optreedt rond Israël. Dat alleen daarom al dit niet verder mag escaleren, want dan blijft het niet alleen bij een kakofonie maar vallen ook buiten Gaza slachtoffers, vrees ik. Ingewikkelde tijden…