Bergen

Ik kijk op uit mijn boek. Vele bellen klinken in de verte, kris kras door elkaar. Aan de overkant van het meer leidt de boer de koeien van de almweide naar de stal. Langzaam zetten ze zich in beweging. Zonder geloei en gehoorzaam, al ontsnappen sommige beesten uit het gelid en gaan wat drinken. Niet voor lang echter, de meegelopen schapendoes neemt zijn taak zeer serieus. Inmiddels weerkaatst het meer de zonnestralen wel duizendmaal. Een intense rust daalt over me neer. “Nootjes?” Ik hoor een zakje ritselen en kijk naar links. De teriyaki smaak prikkelt mijn neus en ik geef me over aan een handje Duyvis van een reisgenoot. ’s Avonds zitten we met de groep samen aan het avondmaal in de berghut. Langzaam maar zeker valt een duisternis over het alpenland. Onweer klinkt. Weldra beuken de hagelstenen tegen de ruit. De boer had gelijk zijn koeien binnen te halen. (een ‘moment in time’ tijdens de trek in Tessiner Alpen, 14-21 aug 2009).