Mockba

De laatste uurtjes tikken weg, het doel komt dichterbij. De bekende pre reisstress van wat neem ik mee of niet heeft mij in de greep. Neem ik wel of geen dikke trui mee? En hoeveel boeken dan? Waar zijn die anti diarree tabletten? Je kent het wel. Maar de voldoening is straks sowieso groot als ik de laatste rits sluit en de rugzak in de hal zet. Klaar voor vertrek! Voor de zoveelste keer. En dan morgen: de gezonde spanning voor het inchecken… het wat slaperig rondlopen in de taxfreezone… de opluchting als ik om 8.15 eindelijk de gate in mag. En af en toe de twijfel of ik niet iets ben vergeten… . Die snel verdwijnt bij het opstijgen. Hoe dan ook, morgen rond deze tijd ben ik in Moskou, de stad aan de gelijknamige rivier. Waarschijnlijk zit ik dan aan de dis in het hotel in een buitenwijk, waar mijn reisorganisatie mij heeft geboekt. Ach, het is een aardig hotel en maar voor een nacht. Zo dicht in het centrum ($$$) hoeft nu ook weer niet. En zo wordt ik gedwongen om eens van die prachtige metro gebruik te maken (een bezienswaardigheid op zich). Zo heb elk nadeel zijn voordeel. Of zoiets. Dan dinsdag een crash tour in Moskou, een mooi begin van mijn ontdekkingsreis door het onmetelijke Rusland. Het Rode Plein, de basilius kathedraal (je weet wel, met die rare punttoren), het Lenin mausoleum… wat een historie op een vierkante kilometer. Daarna even naar het GUM shopping mall, waar ik een flesje wodka op de kop wil tikken (onmisbaar sociaal smeermiddel in dit land, zeker tijdens lange treinreizen). Dinsdagavond, 21.25 uur stap ik eindelijk op trein, nr 10, de Trans Baikal Express. En zet gelijk Guus Meeuwis op… kedeng kedeng ;-). Op weg naar mijn eerste stop, Irkutsk, Siberie. Maar dat is al weer drie dagen verder. Tegen die tijd meld ik me weer. Spassiba balsjoi 🙂