Storing

Terwijl Kenya kampt met moslimterroristen die misschien met de kerstdrukte willen toeslaan, werd Apeldoorn vandaag geteisterd door een gas- en waterstoring. Al de tweede keer dit jaar zaten 1200 mensen zonder verwarming en water. De burgemeester wou dringend met de partijen om tafel. Dat is inderdaad nieuws in ons land. Nou, nou. Hier in Kenya zou dat soort storingen nauwelijks opvallen. Verwarming is het probleem in ieder geval niet, die heb ik zelf hier niet eens. Het zijn vooral water en/of stroomstoringen. Zo zaten we gisteren hier in huis in het donker. En help, geen internet! Kon ik dit stukje dus niet schrijven. Maar daardoor kreeg ik wel dit onderwerp in mijn schoot geworpen. Gisteren had ik kunnen schrijven over een paar leuke Nederlandse woorden zoals chantagetaart en afpersopa. Had ook andersom gekund (had te maken met de opgespoorde afperser van de familie de Mol). Of had kunnen schrijven over Bram M., die ook het nodige weet van duistere praktijken. Ook hier zou dat niet opvallen, er wordt hier wel vaker afgeperst. Of gechanteerd of omgekocht.  Advocaten incluis. Denk ook aan hoge pieten

Zo heeft president Kenyatta van Kenya handig ervoor gezorgd dat de strafzaak van het international strafhof tegen hem wordt geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. Deze was aangespannen vanwege zijn vermeende rol in de onlusten in 2007 na de verkiezingen waar 1200 mensen de dood vonden. Inderdaad was de zaak van het Hof slordig voorbereid en waren getuigen niet erg overtuigend. Ocampo, de hoofdaanklager van destijds, zou vooral nationale parken hebben bezocht in plaats van serieus onderzoek hebben gedaan, zo verzekerde een collega me. Ik geef hem niet ongelijk, het ís ook prachtig, maar het zal vast overdreven zijn, gewoon zwartmaken. Daar zijn ze hier goed in… Feit is wel dat het onderzoek onder de maat was. Teveel afgegaan op één bron, zonder gedegen feitenonderzoek. Daar ging het al mis. Vervolgens brokkelde de zaak verder af: eerder opgevoerde getuigen warden mogelijk door regeringsgetrouwen onder druk gezet of omgekocht om zich terug te trekken. Of te zwijgen of eerdere verklaringen in te trekken. Ja, daar sta je dan als procureur. Maar de president heeft ook heel slim met een voormalige tegenstander, maar tevens beklaagde in de zelfde zaak, een regering gevormd om samen op te trekken tegen de ‘onverlaten’ uit Den Haag. En dat heeft gewerkt. Al is de aanklacht tegen deze vice-president Ruto nog niet vervallen. Dus dat blijft een ‘headache’, stond gisteren in de krant.

Trouwens, wie ik hier ook vraag, de meesten zijn er onverschillig onder of zijn het er helemaal mee eens. De gemeenschappelijke vijand is Den Haag en de trots van Kenyanen werd aardig door hen op de proef gesteld: hun staatshoofd voor het hekje, dat kán echt niet, ook al mag je hem niet. Dus algemene opluchting hier. Natuurlijk is het erg sneu voor de nabestaanden van de slachtoffers. Lokaal zijn er nauwelijks mensen berecht voor de onlusten. Dat steekt. Jammer dat dat niet meer de discussie bepaalt. Ze hadden gewoon Kenya meer onder druk moeten zetten om hier meer te ondernemen. Maar voor de lieve vrede werd er een eenheidsregering gesmeed, waardoor de prikkel om objectief onderzoek te doen werd gesmoord, want niet in hun belang. De poging van het strafhof was dan ook dapper,  maar helaas heel matig uitgevoerd. Terug bij af.

Ik ook eigenlijk. Ik rond hier namelijk af en keer terug naar mijn vaderland. Na vijf maanden komt mijn missie ten einde. Mijn opvolger is gevonden en heeft het zo te zien naar de zin. Al is en blijft het hectisch, tot het laatst. Projecten, deadlines, rapportages en betalingen. Om maar wat te noemen. En dat in de context van Somalië, waar ook altijd wat te beleven valt. Vrees dat ik er voorlopig nog niet vanaf ben. Men weet mij te vinden.