Energie

Het was grappig dat ik vrijdag in de trein een Afrikaans uitziende jongeman zag. Ik ging tegenover hem zitten. Hij was netjes gekleed in een iets te groot jasje, een document op schoot. Hij las er niet in, maar keek naar buiten. Net als ik zag hij de regen ongenadig vallen. Nadat we Utrecht uit waren, sprak ik hem aan. Hij bleek een aardige Ugandees, en zoals ik al dacht was hij hier om te studeren. Hij deed een PhD aan de Vrije Universiteit, environmental economics, met als thema energieproblematiek. In 2010 is de olie op! zo verzekerde hij mij…ik dacht ja ja. Is het zo erg? Maar het werd een leuk gesprek. Een toeval was dat ik juist op weg was naar de jaarlijkse Nordemann lezing met Jeroen van der Veer, juist over dit onderwerp. Energie,nu en straks. Ik dacht er nog aan om hem uit te nodigen maar het was weinig zinvol, daar het in het Nederlands zou zijn. Een ander toeval was dat hij Ernest kende, een jongen uit Tanzania, die ik eveneeens in de trein had leren kennen, en die ook aan de VU studeerde. Hij zou me wellicht kunnen helpen aan zijn e mail adres, want dat was ik kwijt. Dus mijn dag was weer goed. We namen afscheid, hij ging terug naar het oerhollandse Ouderkerk aan de Amstel, en ik spoedde me naar mijn oude Alma Mater, de economiefaculteit aan de Roetersstraat. Ik nam als vanouds plaats in zaal A-1, op die harde houten stoeltjes met klaptafeltjes. Het was erg druk, waarschijnlijk het affiche, met bachelorstudenten, verstrooide professoren, milieufanaten en accountants. Een bont gezelschap. Plots daalden Van der Veer en zijn gevolg af van de trap en de zaal werd stil. Hij kan zich heel aardig presenteren, een korte inleiding en veel vragen vormden de middag. Het was niet heel verrassend: de wereld verandert, traditinoele energie raakt op of is niet meer economisch te winnen, we moeten naar andere energiebronnen, die energie mix bepaalt de overheid, en bedrijven als Shell hebben technologie in huis om dat te realiseren. Helaas waren naast goede vragen ook mensen die klaagden over de hoge benzineprijs aan bod, maar die wist hij ook goed te pareren. Dat de prijs niet zo snel omlaag gaat als de marktprijs, ligt aan de overheid: accijns blijft gelijk, dus procentueel merk je het niet direct. Ja , zo is het wel. En gevat was hij dus, met grootste gemak beantwoorde hij de vele vragen. Dat maakte hem best sympathiek, al werd de vraag niet beantwoord hoeveel Shell steekt in werkelijk alternatieve enerige als wind en water. En waarom dat zo weinig is, want dat is het. Wel is Shell de grootste producent van (2e generatie) bio brandstoffen. Dat wist ik niet. En niet voor de buhne he, het is echt commercieel interessant. En liefst niet uit voeding maar echt uit afval. De borrel erna was zeer amusant toen ik een oude accountant leerde kennen, die me vertelde over hoe het is om als accountant met pensioen te gaan… tsja dat zal ik ooit ook nog meemaken. Maar als ik zo energiek ben als deze goede man dan mag ik mijn handjes dichtknijpen. Het was een mooie dag.