Vuurwerk

De nieuwjaarsduiken en het skispringen zijn weer achter de rug, dat betekent dat we alweer enige dagen op weg zijn in het nieuwe jaar. Maar ja, tegelijkertijd spreekt het nieuws van de toertochten op de schaats en zelfs kunnen mensen het weer niet laten om de tocht der tochten in de mond te nemen. We zijn inderdaad in hartje winter, een echte lijkt het dit keer te worden. Brrrr. Maar voorlopig moet er nog heel wat gebeuren voordat die gehouden wordt. Ach, het is een leuke vaderlandse traditie, al dat geouwehoer over de Elfstedentocht. Zo ook is het een bekend fenomeen dat de mensen die als er na zoveel jaar weer ijs ligt, gelijk denken dat ze Erben Wennemars of Ireen Wust zijn: en overmoedig soms een lelijke smak maken, met een ziekenhuisbezoek als gevolg. Tsja, het gevaar ligt om de hoek en we gaan soms letterlijk over één nacht ijs. Grappig als je bedenkt dat men zich enorme zorgen maakt over kerncentrales, vuurwapens of terrorisme, en daar door overheden van alles tegen wordt gedaan (zoals het uitdelen van overlevingspakketten in geval van grote rampen) maar anderzijds ze de grote risico’s om de hoek totaal over het hoofd zien. Dat is overal zo. Denk maar aan het feit dat wij ook elke dag zonder nadenken de weg op gaan, zeker in bepaalde landen een groot waagstuk. Maar ja, we vertrouwen erop dat onze medeweggebruikers geen fouten maken. En gelukkig werkt dat principe in Nederland vrij goed.
Ik was met goede vrienden in Brussel met oud en nieuw. Prachtige stad en heel aardige sfeer met de jaarwisseling. We werden zowaar vergast op een magistraal vuurwerk op de Place Royal, van wel 25 minuten. Opvallend was de bijna afwezigheid van eigen vuurwerk, zoals bijons. Als ik mag kiezen dan wordt het Brussel. Onze pijltjes en fonteinen zijn een slap aftreksel vergeleken met dit.
Goed geregeld dus. Al is er voor de Belgen niet zoveel te vieren, met de afgelopen regeringscrisis. Maar daar was weinig van te merken. De straten naar de Grote markt waren afgeladen, waardoor wij maar uitweken naar een brasserie op de boulevard. Geen discofeest voor ons, we zagen meer in een lekker warm tafeltje met een gluhwein. Sober dus, met reden, want we waren eigenlijk in Brussel om getuige te zijn van de Taize meeting, waarbij 40.000 jongeren uit heel Europa samen kwamen om te praten over geloof en maatschappij en te bidden. En het te hebben over de grote verwachtingen voor dit jaar. Is het niet prachtig, zo met een schone lei te beginnen. Het boek 2008 is dicht, leve 2009. We schrijven deze dagen het voorwoord. Wordt het een gloedvol midden en een happy end? Akkoord, de omstandigheden zijn voor velen niet al te best, met al die crises enzo. Maar we hopen dat we ons leven naar onze overtuiging kunnen vormgeven en de keuzes maken die ons het meeste brengen. En ach, al maken we een fout of verkeerde keuze, of hebben we teleurstellingen, je kunt het altijd nog met anderen delen. Met vrienden, met God, met je tennispartner, chatbox of twitter. Ja, het jaar van nog meer nieuwe media breekt aan. Obama kwam al aan de macht mede door zijn uitgekiende internetstrategie. Dus de digitale power is enorm. Echt, ik zelf hou het ook niet meer bij. Een blog is dan al heel wat, niet.