Lente in het land
Altijd weer wennen om thuis te komen na dit keer een wat lang verblijf buitengaats. Niemand weet bijna dat je terug bent, je moet je koelkast weer vullen, uitpakken van spullen. Wat helpt is het prachtige weer, al weken is hier de lente volop aanwezig. En dat terwijl ik wegging toen het nog vroeg donker was, en koud. Het land is bezig met een nieuwe regering na de verkiezingen. Je merkt ook dat je weg bent geweest : je ziet ook dat sommige winkels weg zijn getrokken (zelfs het goed draaiende Franklin op de hoek), en gebouwen in aanbouw weer wat verdiepingen erbij hebben.
Fijn was dat ik gelijk naar een concertje kon in Paradiso, waar ik met Harry Tuinstra naar Haley Bonar mocht luisteren. Wat een ontdekking. Een frele, jonge maar o zo ervaren. 'seasoned' singer songwriter met een stem als een klok en met puntige indiepunk nummers. Daarna nog even kleppen met de dame was erg leuk natuurlijk. Het was al laat, en dat na een lange dag in het vliegtuig. Dus slapen lukte wel vannacht. Mede na de lange werkweken van afgelopen tijd. Zodanig dat ik deze missie in Kenia verder weinig trek had na werktijd nog meer te doen dan op de bank hangen en soms zelfs nog wat mails checken. Blij dus dat ik vandaag even kan chillen in de lentezon op een Amsterdams terrasje. Het werk zal nog even duren, ook vanuit Den Haag waar ik komende maand zal verblijven; want onze inspanningen in Somaliland voor de droogte response gaan natuurlijk volop door.
Opvallend is de relatieve rust en ordelijkheid hier in de stad, na de gekte in Nairobi waar het verkeer steeds meer vastloopt. Maar ben Nairobi wel steeds meer gaan waarderen. Het prettige winkelcentrum Yaya, de vele goede restaurants, de groene wijken als Lavington en Mutaiga. Niet te vergeten de steeds kleuriger uitgedoste public buses, 'matatus' die het straatbeeld verlevendigen. En dan de omgeving, met name de adembenemende Rift Valley. Mijn herinneringen zijn zoet. Vorig weekend waren we in Lake Nakuru, een van de diverse meren in de vallei, waar de stijging van het waterpeil in de laatste jaren bizarre taferelen deed ontstaan: de oude toegangspoort is bijna omgeven door water, dieren hebben de ruimte eromheen overgenomen. Hele routes zijn overstroomd, en bomen onder water komen te staan. omdat het zout water is, zijn deze bomen bijna allen dood. Een zeer desolaat landschap is het resultaat. Helaas is het daardoor steeds moeilijker langs de oever te rijden. Ook lukte het nauwelijks om neushoorns en leeuwen te zien, laat staan flamingo's… jammer. Die zijn vertrokken door de stijging, waardoor algen en voedsel steeds moeilijker zijn te vinden. En net daaronder vind je Lake Elementaita. Wat een paradijs aan dit kleine meer, omgeven door Soysambu conservancy, 48.000 ha aan wildgebied. De Sunbird lodge, eigendom van een Oostenrijker ligt prachtig aan een meerklif en kijkt uit over dit gebied. Een plek om ooit terug te keren. Ook wat betaalbaarder dan Sarova lodge aan Lake Nakura waar je voor een kamer meer dan 200 usd moet betalen. nogal een contrast met de veelal arme bevolking in Nakuru zelf, een vrij lelijke stad, toch de vierde van het land. Dat maakt je als weekend toerist nogal ongemakkelijk. Goed, laten we maar hopen dat onze bestedingen wel helpen om de werkgelegenheid te verbeteren daar. ook al is het in investeringen van buitenlanders. In ieder geval weer iets van mijn lijstje afgetikt. Maar de andere parken lonken.
En ook de ontmoetingen. Zoals die met de twee marathonlopers die massages aanbieden in Ngong hills (kan het aanraden, rug en spieren kraken op 2600m hoogte op een matje!), Patrick de als Maasai cq Samburu verklede jongeman die ons zo leuk rondleidde in de tuin van Sunbird lodge, Peter en Charles die me langs de top voerden van Kinale hill. Een van de mooiste hikes tot nu toe in de regio (na die van Mount Longonot). De Rift valley is fascinerend en blijft me aantrekken. Mogelijk dat de nieuwe spoorlijn die in augustus wordt geopend een beetje meer welvaart kan brengen. Zo net voor de verkiezingen een symbool van verbiniding (ook al kostte het grapje een astronomische bedrag van 526 mld Shilling…); Verbinding in dit land is hard nodig om de verkiezingen en nasleep vreedzaam te laten verlopen en een ramp als in 2007 te voorkomen. Essentieel om de voorzichtige verbeteringen in het land niet in de kiem te smoren. Want er is nog zoveel te doen.