Spoorloos

Lag er even uit, technisch onderhoud nodig door de provider, maar nu dan weer een full flash featured website die weer jaren meekan. En snel glasvezel… anders dan de treinen tegenwoordig met dit koude weer. Gisteren strandde ik op Utrecht centraal zoals duizenden anderen op weg naar de warme maaltijd thuis die helaas koud werd. Wissels bevroren, treinen uitgevallen en mankerende informatie. Ik hoorde dat er geen trein ging naar Amsterdam maar wel richting Houten. Ik dacht: ik ga mijn warme maaltijd halen bij mijn zus… een goede keus. Na mijn toevallig maar genoeglijk bezoek en een heerlijke pizza, ging ik mijn geluk weer beproeven op Utrecht centraal later op de avond. En bij aankomst aldaar stond warempel een Sprinter klaar naar Amsterdam-Zuid. Met een omweg weliswaar maar toch, dat trof. En wat het meest opvalt dan, is hoe snel er in deze penarie een soort saamhorigheid zich meester maakt van de coupé. Wat iedereen al voor ontberingen heeft doorstaan, hoe ver iedereen nog moet, hoe onzeker men was, en hoe opgelucht nu. Ik was rond half twaalf thuis, vastbesloten om het weekend niet meer met de trein te gaan. Maandag weer een poging naar Utrecht…brrr, als dat maar goed gaat.