Spicy nuts

“Ha Sinterklaas, ja die ken ik wel van dat liedje, jingle bells!" Zei de Afghaanse finance officer met enige trots nadat ik hem net wat kruidnoten had aangereikt. Toen ik vertelde dat Santa Claus toch echt wat anders is, barstte hij in lachen uit, net als ik. Ach, ik neem het hem niet kwalijk. Sinterklaas, wie kent m niet. Als je het feest van de goedheiligman uitlegt aan buitenlanders merk je hoe bijzonder komisch het eigenlijk is, met die schoen, die wortel, dat paard en de schoorsteen. Een wit paard en een zwarte piet, jaja.
In ieder geval maakte ik mezelf populair gisteren, 5 december, en dus niet alleen bij de twee andere Nederlanders hier. Mijn strooigoed valt in goede aarde. Ik zie wel een markt voor kruidnoten en ander speculaasgoed, stroopwafels incluis. Dat mierzoete van Turkse en Arabische culturen is hier toch veel minder. Koekjesliefhebbers zijn het, die Afghanen.

Het is verder weer een intensief werkweekje geweest. Van maandrapportage tot budgettering, van teammeeting tot berekening van tarieven voor doorbelasting. Voor een financial als ik niet oninteressant werk hier. De mensen spreken goed engels, en de mix man/vrouw is redelijk in balans. Wel merk je gereserveerdheid bij de dames, uiteraard. Sommige mogen van hun familie ook niet met mannen op de kamer zitten. Gelukkig is dat uitzondering. De boekhoudster in mijn team is een jongedame, die niet op haar mondje is gevallen.

Ik ken ook al aardig wat andere collega's. We hebben rond 12 uur een gezamenlijke warme lunch, wat best gezellig is en goed voor mijn integratie. Uit twee grote pannen komen meestal rijst, met kop en saus, of spinazie met aardappelen en kofte, een soort rundergehakt. Best lekker. Ik zal hier sowieso niet verhongeren, ook niet in het guesthouse waar we een keuken hebben. Eten is ook een van de weinige leuke dingen om te doen hier als expat. Bijna elke avond eten we nu samen met collega’s waarbij ieder wat kookt. Gelukkig bevinden zich een aantal keukenprinsessen in het gezelschap. Vooral de Indiase collega vergast ons op geurige gerechten uit haar land. Ik steek daar met mijn pasta in spinazie of tzatziki toch wat bleekjes bij af, maar dat maakt niks uit. Ik doe wel de afwas. En strooi met kruidnoten. Toch nog een beetje Sinterklaasgevoel.